Son zamanlarda tahılsız evcil hayvan mamaları giderek popüler hale gelmeye başlamıştır. Bunun yanında vegan, BARF, egzotik ya da butik gibi besleme yaklaşımlarına yönelimde de artış yaşanmaktadır. Mamanın hangi hammaddeler kullanılarak hazırlandığı tabi ki önemlidir. Ancak besin madde bileşiminin evcil hayvanınız için tam ve dengeli olup olmadığı ya da sağlığını destekleyecek hangi fonksiyonel bileşenleri içerdiği çok daha önemlidir.
Tahılsız evcil hayvan mamaları mısır, buğday, pirinç, yulaf ve arpa gibi buğdaygil taneleri kullanılmadan yapılan mamalar olarak tanımlanmaktadır. Bu sınıftaki ürünlerin içeriği tüketici trendlerine göre değişiklik göstermekte ve buna bağlı olarak da mamaların bileşiminde kullanılan hammaddeler geniş bir varyasyona sahip olabilmektedir. Bu tip mamalar yüksek düzeyde hayvansal ya da bitkisel kökenli protein kaynağı içerebileceği gibi tahıl dışında kalan diğer mama hammaddelerinin yoğun kullanılması ile de formüle edilebilir. Kısacası tahılsız mama dendiğinde tahıl yerine hangi hammaddenin kullanıldığını tahmin etmek oldukça güçtür.
Bu noktada unutulmaması gereken, tahılların kedi ve köpekler için kötü olmadığıdır. Uygun oranlarda kullanıldığı ve mamanın nişasta düzeyi dengelendiği sürece tahıllar iyi bir enerji kaynaklarıdır. Ayrıca kedi ve köpeklerin lif gereksiniminin karşılanmasına ve sindirim sisteminin düzenli çalışmasının teşvik edilmesine de yardımcı olmaktadırlar.
Tahılsız mamalar bileşiminde kullanılan hammaddelerden dolayı genellikle daha yüksek düzeyde protein içermektedir. Sıklıkla düşülen bir yanlış tahılsız mamaların nişasta içermediği düşüncesidir. Bitkilerde depo besin maddesi olarak bulunan nişasta, canlıların beslenmesinde ihtiyaç duyulan altı temel besin maddesi grubundan karbonhidratlar içerisinde yer almaktadır.
Tahılsız kedi köpek maması serileri de nişasta içerebilmektedir. Ancak bu ürünlerde nişastanın kaynağı tahıllar (buğdaygil taneleri) değil, bezelye ve patates gibi diğer bitkisel bileşenlerdir. Tahıl nişastası ile diğer nişastaların arasındaki en önemli farklardan biri yapılarındaki amiloz/amilopektin oranlarının farklı olmasıdır. Bunun bir sonucu olarak nişastanın sindirim sisteminde parçalanma hızı değişmektedir. Örneğin bir baklagil tanesi olan bezelyenin yapısındaki nişastanın parçalanma hızı tahıl (mısır, buğday, arpa gibi) nişastalarına göre daha düşüktür. Yüksek düzeyde tahıl nişastası içeren bir mama tüketilmesi sonucunda ince bağırsaklardaki enzimatik etkinlik yetersiz kalabilmektedir. Böyle bir durumda sindirilemeden kalın bağırsaklara geçen nişasta burada bulunan bakteriler tarafından besin madde kaynağı olarak kullanılmaktadır. Bunun sonucunda bağırsak mikroorganizmalarının arasındaki denge bozulabilir ve sindirim sistemi sorunları gelişebilir.